vrijdag 5 december 2014

Opvoeden is loslaten

Zodra je kind op school zit is het wachten op de eerste keer dat je kleintje vraagt om een play-date: "mama mag ik bij Emma spelen?" De moeder van Emma kijkt me vriendelijk lachend en vragend aan. Ik probeer zo snel en onopvallend mogelijk te checken wat voor vlees ik in de kuip heb. Ze ziet er keurig uit, maar dat zegt natuurlijk niks. De overbezorgde moeder in mij schreeuwt om een volledige background check of toch minstens een verklaring van goed gedrag, maar ik zeg: "Natuurlijk schatje". Ik noteer adres en telefoonnummer en spreek af dat ik haar om half vijf ophaal. Het voelt heel vreemd om mijn kind zomaar mee te geven aan iemand die ik niet ken. Eigenlijk is het enige wat ik van haar weet dat ze een dochter heeft die bij de mijne in de klas zit. "Iedereen doet het zo, maak je niet druk" spreek ik mezelf kalmerend toe. Opvoeden is loslaten.


Om half vijf bel ik aan. Een oudere man doet open en wil me een Wehkamp doos geven.
"Nee, ik kom voor mijn dochter" zeg ik.
De man antwoord "Ik heb je dochter niet, maar ik ben wel gek op dochters. Is ze blond?"
"Eh, ze is vier hoor." Een grappenmaker en een viezerik...
Maar blijkbaar sta ik toch echt bij het verkeerde huis. Ik ben een straat te vroeg naar rechts gegaan.
De oudere man kijkt me afkeurend aan. "Begrijp ik goed dat jij je kind meegeeft aan mensen die je niet kent?"
Ja dus... 

Doe jij dat ook? Of ga jij er anders mee om? 


10 opmerkingen:

  1. Ja hoor, hier hetzelfde. Zelfs als je kind al een tijd op school zit komt het regelmatig voor dat ze weer bij iemand nieuws gaan spelen (omdat dit kindje zelf net op school zit of omdat er wisselingen in de klas geweest zijn). Tegenwoordig neem ik altijd mijn briefje met klasadressen en telefoonnummers mee in de auto, omdat ik ook al eens voor het verkeerde huis stond ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is inderdaad wel een goed idee! Ik dit geval had ik het adres wel in mijn telefoon staan, maar dan nog he. Sinds ik moeder ben kan ik af en toe zo verstrooid zijn. Zal het slaapgebrek wel zijn :-)

      Verwijderen
  2. Mijn oudste zoontje (4) heeft onlangs ook een eerste 'play-date' gehad, maar ik wist wel al bij wie hij ging terechtkomen. Zoniet lijkt het me inderdaad een beetje eng... Als hij echt eens zou willen spelen met een ander kindje dat ik niet ken, zou ik dat kindje eerst bij mij thuis uitnodigen om te spelen. De rollen gewoon omdraaien ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Eerst een keer bij ons spelen is een goeie om alvast een keer het kind en de ouders een beetje te leren kennen. Dan zie je ook of ze zich samen goed kunnen vermaken. Hier kan dat aardig verschillen met het ene of het andere kind!

      Verwijderen
  3. Hier heb ik dat nog niet, best spannend lijkt me dat.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou nee... Ik wil het eerst wel echt weten wat voor vlees ik in de kuip heb. Dat weet je nooit helemaal natuurlijk. Maar nee. En anders ga ik lekker mee.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben altijd bang dat het heel overdreven overbezorgd of achterdochtig overkomt om voor te stellen om mee te gaan. Knap dat jij dat wel doet!

      Verwijderen
  5. He bah, dat je voor het verkeerde huis staat kan iedereen overkomen. Maar dat er dan zo gereageerd wordt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ach ja, volgende keer let ik wel beter op in ieder geval! :-)

      Verwijderen